मी नुकतीच आल्टो K10 घेतली .. आणि 15 दिवसात गाडी व्यवस्तिथ शिकले ही … सुरुवातीला जरा कॉन्फिडॅन्स कमी वाटला पण .. नंतर माझया ट्रेनर (मी पर्सनल ट्रेनर केला होता) मुळे एकदम बूस्ट उप झला …
आधी माझया कडे Activa होती (अजूनही आहे ), तेव्हा मी साइकल वाले आणि फौरव्हीलेर वाले ह्या लोकाना शिव्या घालायचे आणि आता जेव्हा पासून मी कार चालवते सध्या मी साइकल वाले (बिचारे 2 वीलर आणि 4 वीलर दोघांकडून शिव्या खातात ) , आणि 2 वीलर वाले ह्या लोकाना शिव्या घालते.
कस असत ना माणसाच्या नवीन गोषीणमुळे आणि जीवनात zअलेल्य बदला मुळे (मग ते बदल वस्तू स्वरुप असतील वा माणसा स्वरुप), आपल आधीच जग विसरून जातो आणि पूर्णपणे नवीन जगात सामावून जातो. त्याला आठवत ही नाही की काहीच दिवासपूर्वी ज्या गोष्टी वा व्यक्ती आपल्या साठी सगळ होत्या त्याचीच जागा आता कोणी तरी दुसर्या गोशटाइन वा व्यक्तीने घेतली आहे. आणि तो नवीन दुनियेत जगू लागतो.
मला माझी Activa खूप आवडायची पण आता मला माझी कार जास्त आवडते .. ज आहे की नाही मज्जा … ह्यालाच लाइफ मधे कदाचित पुढे जान बोलत असतील. पुढे जान की नवीन गोष्टीची सवय होन ते नाही सांगता येणार पण असाच काही तरी.
मला आज ही आठवत जेव्हा मी activa नवीन घेऊन ऑफीस ला जायचे … तेव्हा ती मला फारच जड वाटायची (वजनाने) … सुरुवातीला चलवतना टेन्षन यायच. आणि तेच सेम अनुभवाल मी जेव्हा मी पहिल्यांदा एकटी कार घेऊन ऑफीस ला गेले … बापरे मला आताही तो दिवस आठवतोय … मला घाम फुटला होता .. (एसी असूनही )
ऑफीस ला जातात गाडी जवळ जवळ 6-7 वेळा पहिल्या गेरवर बंद पडली .. की मागून फुल्ल होर्न आणि शिव्या चालू … आणि मुलगी आहे बघितल्या वर तर .. जस्त्च पूर्ण कुटुंबाचा उद्धार ! आणि मग ऑफीस मघून घरी परत येताना , स्वॉरगेट ला तर ही मोठी लाइन मुंग्या सारख्या गाड्या हलू हलू पुढे सरकत होत्या … मला चक्कर यायाचीच वेळ आली होती. मनात वाटून गेल की मरु देत गाडी साइड ला लावू यात आणि रिक्ष्यानी घरी जावूयत. पण मग मी म्हटल , दुनिया गेली तेल लावत .. वाजावू देत कितीही होर्न आणि घालू देत कितीही शिव्या मला थोडाच कुणी ओळखटाय … मस्त एसी फुल्ल केला आणि जोरात गाणी लावली (खार तर मला आवडत नाही गाडी मधे मोठ्याने गाणे लावणे) आणि आले घरी …
आता काही नाही वाटत रोजच मी 11:30 च्या सुमारास ऑफीस ला स्वरगॅट वरुन जाते आणि 8:15 पीयेम ला परत येते. पण अजूनही एक मत्र आहे मुलगी पहिली की 2 वीलर वाले शाइनिंग मरणार .. ओफकौर्से मुलाच … जास काही आस भासवतत ..की बघ मी कसा मस्त फास्ट जातोय तुला येतेय का आस गाडी चालवता? पण मला खूप हसू येत ..आणि मग रिक्षावले आणि कॅब वाले .. स्वाताच्या गाड्या नसतात त्यामुळे हॅव तास चालवत .. भीती मुली काही नसतेच … कट काय मारतील मुद्दामन लाइट्स काय ओन् ऑफ करतील ..
मुलगी पहिली की दुनिया रांग दाखवायला सुरूवात !! (सॅरॅडाइया प्रमाणे )
मला सगळ्यात जास्त भीती स्वॉरगेट ची वाटायची .. ओफकौर्से आता काही नाही वाटत सवय झळी .. आता मी कुठेही आणि कोणतीही गाडी (माझया कडे दुसरी Innova आहे) चालवू शकते एनिवेर इन पुणे ऑर इन अन्य सिटी … आणि अजुन काहीच दिवसनाचा प्रश्न आहे मग तर रूट पण चेंज होणार आहे .. पण साडे चार वर्षांचा रूट, स्वर्गतेची गर्दी कधीच विसरू शकणार नाही….. आता दुसरा रस्ता .. नवीन पौल खुणा ... आणि नवीन Milestones !!
क्रमशहा :
No comments:
Post a Comment